Na stronie ubóstwo to stan, w którym jednostka lub grupa jednostek lub grup nie może zaspokoić podstawowych potrzeb człowieka Brak dochodów, zatrudnienia, edukacji, dostępu do opieki zdrowotnej czy godnych warunków mieszkaniowych to niektóre z cech tego stanu.
Z drugiej strony. nierówność odnosi się do niesprawiedliwy lub nierówny podział zasobów między kilkoma osobami lub grupami, spowodowane dyskryminacją społeczną, płciową, etniczną, religijną lub inną.
Tak więc, gdy mówimy konkretnie o ubóstwie, mówimy o braku jakiegoś zasobu, na ogół ekonomicznego, pozwalającego na utrzymanie godnych warunków życia. W przypadku nierówności odnosi się to do sposobu dystrybucji zasobów.
Te dwie sytuacje uzupełniają się, ale niekoniecznie na tym samym poziomie. W społeczeństwie może być dużo nierówności bez dużo biedy i odwrotnie.
Ubóstwo | Nierówności | |
|---|---|---|
Definicja | Jest to niemożność zaspokojenia przez osobę lub grupę ludzi podstawowych potrzeb, które pozwalają na utrzymanie minimalnego poziomu życia. | Jest to nierówny podział dochodów i/lub odmienne traktowanie na korzyść jednej jednostki lub grupy w stosunku do innej jednostki lub grupy. |
Cechy |
|
|
Przyczyny |
|
|
Rodzaje |
| Może mieć wiele rodzajów, w tym nierówności społeczne, ekonomiczne, płciowe, etniczne, edukacyjne, religijne i prawne. |
Najczęściej stosowane wskaźniki do jej pomiaru |
|
|
| Przykład | Dochód rodziny nie wystarcza na wyżywienie dzieci w wieku szkolnym oraz opłacenie ich edukacji i materiałów edukacyjnych. Skutkuje to porzucaniem nauki i niskopłatną pracą dzieci. | Dzieci z rodziny imigranckiej nie mają dostępu do formalnego systemu edukacji, ponieważ uważa się, że nie spełniają warunków, które posiadają obywatele, co ogranicza ich edukację. |
Czym jest ubóstwo?
Na stronie ubóstwo odnosi się do stanu, w którym osoba lub grupa osób nie są w stanie zaspokoić podstawowych potrzeb W warunkach ubóstwa ludzie nie są w stanie uczestniczyć w życiu społecznym i wnosić wkładu społecznego.
W ten sposób ubóstwo sprzyja powstawaniu błędnego koła: brak zatrudnienia, brak wykształcenia oraz brak warunków do rozwoju społeczno-gospodarczego jednostki i społeczności ograniczają możliwości wyjścia ludzi z ubóstwa.
Według Organizacji Narodów Zjednoczonych człowiek znajduje się w stanie ubóstwa, gdy nie ma dostępu do środków gwarantujących zaspokojenie pewnych podstawowych potrzeb.
Brak zasobów, dyskryminacja i różne formy nierówności, problemy z infrastrukturą, wojny i konflikty to jedne z najczęstszych przyczyn ubóstwa w różnych regionach.
Ogólnie rzecz biorąc, kiedy mówimy o ubóstwie w danym kraju w porównaniu z innymi krajami lub o ubóstwie jednostki w porównaniu z jej współobywatelami, mówimy o ubóstwie w kategoriach społeczno-ekonomicznych. Oznacza to, że ubóstwo w tym sensie koncentruje się na tych populacjach, które znajdują się w najniższej warstwie społecznej.
Cechy charakterystyczne ubóstwa
- Wyraża brak czegoś, co jest niezbędne.
- W warunkach ubóstwa istnieje błędne koło.
- Ograniczone lub nieistniejące usługi podstawowe.
- Pojawiają się problemy z odżywianiem.
- Niski poziom nauczania.
- Prowadzi do problemów zdrowotnych (w tym krótkiej długości życia).
- Generuje przemoc społeczną, izolację i dyskryminację.
Przyczyny ubóstwa
- Nierówności społeczno-ekonomiczne, płciowe, etniczne itp.
- Utrudniony dostęp do podstawowych zasobów, takich jak żywność, woda pitna, mieszkanie i zdrowie.
- Problemy wychowawcze.
- Korupcja.
- Wojny i konflikty zbrojne.
- Kolonializm i niewolnictwo.
- Brak zatrudnienia.
- Problemy infrastrukturalne (regionalne i krajowe).
- Niedobór zasobów materialnych (np. rolniczych i naturalnych).
Rodzaje ubóstwa
Ubóstwo może być cel gdy stosowane są wcześniej ustalone wskaźniki, według których jednostka lub populacja jest klasyfikowana jako będąca w ubóstwie lub nie.Ten rodzaj ubóstwa dzieli się również na bezwzględne i względne .
Kiedy mówimy o ubóstwie subiektywny Odnosi się to do postrzegania przez ludzi swojej kondycji, nawet jeśli mają minimalny dochód niezbędny do tego, aby nie być uznanym za obiektywnie biednego, tzn. jeśli osoba czuje się biedna, ponieważ nie jest w stanie zaspokoić potrzeb, które uważa za ważne.
Ubóstwo absolutne
Na stronie ubóstwo absolutne jest stanem, w którym dochód nie jest wystarczający Podstawowe potrzeby życiowe, np. żywność, czysta woda, warunki sanitarne, zdrowie, mieszkanie, edukacja i informacja.
Ubóstwo absolutne służy do porównania ubóstwa między różnymi krajami Ten sposób pomiaru ubóstwa ma tę zaletę, że dostarcza obiektywnych danych, które można przenieść poza granice danego kraju.
Na przykład pensja w wysokości 1800 USD miesięcznie w Nowym Jorku lub Londynie byłaby prawdopodobnie uznana za niską płacę, podczas gdy w Mexico City ta sama kwota byłaby powyżej miesięcznej płacy minimalnej.
Jeśli jednak rodzinie w Londynie brakuje przyzwoitych warunków mieszkaniowych, żywności i podstawowych usług, a to samo dotyczy rodziny w mieście Meksyk, to obie znajdują się w ubóstwie, niezależnie od dochodów w którymkolwiek z tych miast.
Dlatego lepiej jest stosować dostęp do konkretnych podstawowych potrzeb jako miarę do porównywania poziomów ubóstwa w różnych krajach. Jeśli dana osoba znajduje się w ubóstwie absolutnym, jest biedna niezależnie od swojego pochodzenia.
Ubóstwo relatywne
Na stronie ubóstwo względne odnosi się do dochodu stwierdzonego przez poniżej krajowej mediany dochodów W tym przypadku celem jest określenie populacji w danym kraju, która znajduje się poniżej mediany dochodów tego kraju.
Cechą charakterystyczną tego rodzaju ubóstwa jest to, że zmienia się ono w zależności od średniego poziomu dochodów w danym kraju w czasie.To znaczy, że ubóstwo względne w tym samym kraju jest zmienne.Na przykład, średnia płaca osoby dwie dekady temu jest inna niż średnia płaca dzisiaj.
Tak więc ubóstwo względne w jednym kraju nie jest tym samym, co ubóstwo względne w innym. Celem jest zidentyfikowanie osób, które znajdują się w niekorzystnej sytuacji w porównaniu z populacją własnego kraju.
Jeśli pensja danej osoby wynosi równowartość 900 USD miesięcznie w Anglii, jej sytuacja ekonomiczna będzie prawdopodobnie inna niż osoby zarabiającej tę samą pensję w Meksyku, Wenezueli, Boliwii czy Kostaryce.
Międzynarodowa granica ubóstwa
Na stronie międzynarodowa granica ubóstwa to wskaźnik opracowany przez Bank Światowy stosowana do porównywania poziomu ubóstwa, czyli dostępu do minimalnego standardu życia, pomiędzy różnymi krajami. Jest to jedna z najbardziej znanych linii ubóstwa.
Ta granica ubóstwa środki minimalnej niezbędnej konsumpcji umożliwiający dostęp do niezbędnego minimum w zakresie m.in. wyżywienia i schronienia.
Pierwotnie granica ubóstwa została ustalona na poziomie minimalnego dziennego dochodu w wysokości 1 USD jako próg, poniżej którego dana osoba znajdowała się w stanie skrajnego ubóstwa. Obecnie liczba ta wynosi 1,90 USD za dzień.
Wykorzystuje on Parytet siły nabywczej (PPP stanowi, że kurs wymiany pomiędzy dwoma walutami powinien umożliwiać zakup tego samego dobra lub usługi po tej samej cenie w dwóch różnych krajach.
Innymi słowy, PPP proponuje, aby to samo dobro, np. komputer osobisty, powinien kosztować tyle samo Na przykład, jeśli komputer osobisty kosztuje równowartość 300 USD w Argentynie, ten sam komputer powinien kosztować tyle samo 300 USD w Meksyku (po przeliczeniu na peso meksykańskie).
Zastosowanie minimalnego dochodu w wysokości 1,90 USD oznacza, że ta linia ubóstwa skupia się bardziej na analizie krajów mniej rozwiniętych. Inne linie zostały ustalone dla krajów o niższym średnim dochodzie (3,20 USD) i wyższym średnim dochodzie (5,50 USD).
Według Banku Światowego 10 % ludności świata żyje za 1,90 USD lub mniej dziennie, 26 % za mniej niż 3,20 USD dziennie, a 46 % za mniej niż 5,50 USD dziennie.
Ubóstwo subiektywne
Na stronie ubóstwo subiektywne odnosi się do postrzeganie Skupia się ona na poglądzie, jaki ludzie mają na temat własnej sytuacji społeczno-ekonomicznej, co skupia się na poglądzie, jaki ludzie mają na temat swojego stanu.
Osoba może mieć minimalne potrzeby pokrywane przez linię ubóstwa, a także minimalny dochód, a mimo to czuć, że jest w stanie ubóstwa.
W celu zmierzenia ubóstwa subiektywnego przeprowadza się badania ankietowe, w których wykorzystuje się takie wskaźniki jak. subiektywna granica ubóstwa (Jako punkt odniesienia wykorzystuje się minimalny dochód gospodarstwa domowego oraz postrzeganie przez ludzi tego, czy dochód ten jest wystarczający do zaspokojenia ich podstawowych potrzeb.
Inne wskaźniki koncentrują się na minimalnym dochodzie, badając dochody i wydatki jednostki lub gospodarstwa domowego. W tym przypadku rozważa się minimalną kwotę, którą ludzie uważają za niezbędną do zaspokojenia swoich podstawowych wydatków.
Problemy z mierzeniem subiektywnego ubóstwa obejmują fakt, że informacje są zbierane za pomocą ankiet, a odpowiedzi ludzi na te ankiety nie zawsze są dokładne. nie zawsze są wiarygodne Podobnie, wielkość próby respondentów może być ograniczona, a kodowanie wyników wymaga czasu.
Zobacz też Rodzaje klas społecznych
Czym jest nierówność?
Na stronie nierówność odnosi się do nierównowaga lub nierówny podział zasobu pomiędzy dwoma lub więcej podmiotami.
Nierówność to różnica między tym, co ktoś posiada lub do czego ma dostęp, a tym, co posiada lub do czego ma dostęp ktoś inny. Nierówność może również obejmować całe spektrum społeczne, a nie tylko populacje o najniższym statusie ekonomicznym.
Nierówność obejmuje kilka powiązanych ze sobą aspektów, które mogą mieć charakter ekonomiczny, społeczny, płciowy, edukacyjny, religijny itp.
Nierówności łączy z ubóstwem to, że mogą podtrzymywać lub wspierać błędne koło. Bardzo trudno jest wyjść z sytuacji, w której zasoby są nierówno rozdzielone.
Cechy charakterystyczne nierówności
- Zasoby lub dochody są nierównomiernie rozłożone.
- Jest to część błędnego koła i sprzyja jego powstawaniu.
- Istnieje dyskryminacja społeczna, płciowa, etniczna itp.
- Osoba lub grupa ma mały dostęp do możliwości.
- Ogranicza udział w życiu społecznym i politycznym danej grupy.
Przyczyny nierówności
- Nierówny podział bogactwa danego kraju.
- Problemy polityczne i społeczne.
- Wojny i konflikty zbrojne.
- Trwanie w stanie nierówności sprzyja jej utrwalaniu.
- Brak dostępu do edukacji.
- Dyskryminacja ze względu na płeć, religię, pochodzenie etniczne, preferencje seksualne itp.
Rodzaje nierówności
Nierówność może przybierać różne formy. W niektórych przypadkach może mieć charakter ekonomiczny, co wynika z niesprawiedliwego podziału dochodów w danej populacji. W innych przypadkach może mieć charakter płciowy, gdy traktowanie i możliwości danej osoby są cenione ze względu na jej płeć.
W każdym razie różne formy nierówności są ze sobą powiązane. Często zdarza się, że w tej samej sytuacji mamy do czynienia z nierównością płci i nierównością zatrudnienia lub nierównością ekonomiczną.
Nierówności społeczne
Na stronie nierówność społeczna przejawia się wtedy, gdy grupa lub grupy ludzi są traktowane inaczej, mają prawo lub dostęp do różne warunki społeczne Sytuacja kobiet i dziewcząt jest zróżnicowana także w kraju, m.in. ze względu na płeć, pochodzenie społeczno-kulturowe, religię.
Ten rodzaj nierówności wyraża się poprzez dyskryminację w takich dziedzinach jak uczestnictwo w życiu politycznym lub obywatelskim (prawa obywatelskie), dostęp do opieki zdrowotnej i społecznej, godnych warunków mieszkaniowych, edukacji itp. Dyskryminacja taka może być oparta na uprzedzeniach, stereotypach lub rasizmie.
Gdy w danym kraju istnieją nierówności społeczne na dużą skalę, dotknięta nimi ludność lub ludy pozostają w sytuacji, która utrudnia im ucieczkę przed marginalizacją i dyskryminacją.
Poznaj różnicę między uprzedzeniami, rasizmem i dyskryminacją.
Nierówności ekonomiczne
Na stronie nierówność ekonomiczna odnosi się do różnicy, która istnieje w podział dochodów Z nierównością ekonomiczną w danym kraju lub regionie mamy do czynienia wtedy, gdy jedna część społeczeństwa ma ograniczony dostęp do wytworzonego bogactwa, podczas gdy druga część posiada większość tego bogactwa.
Niektóre wskaźniki nierówności ekonomicznych to bogactwo, dochód i konsumpcja, produkcja i/lub możliwości (np. inwestycje lub zatrudnienie), tzn. osoba lub populacja nie ma równego dostępu do tych elementów, w stosunku do innych osób lub populacji, biorąc pod uwagę te same warunki uczestnictwa.
Do pomiaru nierówności ekonomicznych jedną z najczęściej stosowanych miar jest Współczynnik Gini Nagroda Giniego, nazwana tak od nazwiska jej twórcy, włoskiego męża stanu i socjologa, Corrado Giniego (1884-1965).
Współczynnik Giniego działa poprzez pomiar dochód ludności danego kraju Jednak żaden kraj nie posuwa się do takich skrajności.
Innym sposobem pomiaru tej nierówności jest. Indeks Palma Indeks został nazwany na cześć chilijskiego ekonomisty José Gabriela Palmy (1947-).Indeks ten dzieli dochód narodowy brutto 10% populacji (najbogatszych) przez 40% populacji (najuboższych).
W tym przypadku ważne jest porównanie dysproporcji między dochodami najbogatszych ludzi w danym kraju a dochodami najbiedniejszych.
Innym stosowanym wskaźnikiem jest indeks Theila, który jest relacją pomiędzy wskaźnikami dochodów różnych grup.
Zobacz też Różnica między wzrostem gospodarczym a rozwojem gospodarczym.
Nierówność płci
Na stronie nierówność płci opiera się na ograniczonym dostępie grupy do społecznych, kulturowych, ekonomicznych lub innych praw i możliwości, na podstawie ich płci lub seks.
Ten rodzaj nierówności obejmuje kilka obszarów życia ludzi, od ich relacji osobistych i rodzinnych po życie społeczne.
Nawet jeśli nierówność płci nie jest kwestią związaną z płcią, to historycznie dotyczyła ona zdecydowanej większości kobiet. kobiety spowodowanych głównie przez męskie szowinistyczne praktyki.
Dowiedz się więcej o różnicy między feminizmem a machismo.
Na stronie wskaźnik nierówności płci (GDI) został wprowadzony przez Organizację Narodów Zjednoczonych w 2010 roku, w ramach Programu Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju (UNDP). GDI mierzy trzy wymiary rozwoju społecznego: wzmocnienie pozycji, zdrowie reprodukcyjne i rynek pracy .
W przypadku zdrowia reprodukcyjnego GDI skupia się na takich wskaźnikach jak śmiertelność matek i ciąże/urodzenia nastolatek. W przypadku upodmiotowienia skupia się na takich wskaźnikach jak udział płci w stanowiskach parlamentarnych i osiągnięcia edukacyjne. Wreszcie w przypadku rynku pracy GDI wykorzystuje wskaźniki udziału w rynku pracy dla mężczyzn i kobiet.
Niektóre ze sposobów, w jaki przejawia się nierówność płci, to:
- Nierówności dochodowe/płacowe a dostęp do niektórych zawodów.
- Przemoc seksualna, domowa i fizyczna.
- Nierówności w dostępie do szkolnictwa wyższego (i jego kontynuacji).
- Nierówności w rodzinnej pracy domowej.
- Nierówności w dostępie do stanowisk publicznych.
Inne rodzaje nierówności
- Nierówność prawna lub prawna Termin "przywilej" występuje wtedy, gdy jedna osoba lub grupa ma przywileje wynikające z prawa, podczas gdy inni nie mają do nich dostępu.
- Nierówności etniczne lub rasowe dyskryminacja osoby lub grupy ze względu na jej pochodzenie etniczne lub na jej cechy fizyczne (takie jak kolor skóry).
- Nierówności religijne dyskryminacja: występuje wtedy, gdy wyznawcy danej religii lub przekonań są dyskryminowani lub nie mają takich samych przywilejów w edukacji, służbie zdrowia, polityce itp.
- Nierówności edukacyjne dyskryminacja: występuje wtedy, gdy grupa doświadcza dyskryminacji w dostępie do edukacji, profesjonalizacji i informacji.