Oddychanie tlenowe i beztlenowe

Oddychanie tlenowe i beztlenowe to rodzaje oddychania komórkowego, czyli sposoby, w jakie niektóre komórki uzyskują energię z tego, co zużywają. Różnią się tym, że oddychanie tlenowe wymaga tlenu, a beztlenowe go nie ma.

Ponadto w oddychaniu tlenowym powstaje więcej energii niż w beztlenowym, jednak ma ono więcej etapów chemicznych, więc trwa dłużej.

Oddychanie tlenowe i beztlenowe dzielą w swojej pierwszej fazie glikolizę, czyli łańcuch reakcji chemicznych przekształcających glukozę w mniejsze cząsteczki.

Oddychanie

aerobik

Oddychanie

beztlenowy

Definicja Komórkowy proces przemiany glukozy w celu uzyskania energii z udziałem tlenu. Proces uzyskiwania energii wykorzystywany przez niektóre komórki przy braku tlenu.
Akceptor elektronów Tlen
  • Azotan
  • Siarczan
  • Dwutlenek węgla
  • Jony metali
Etapy lub fazy
  1. Glikoliza
  2. Cykl kwasu cytrynowego
  3. Fosforylacja oksydacyjna
  1. Glikoliza
  2. Fermentacja:

    (a) mleczny

    (b) etanolowy

Produkty

Woda

Dwutlenek węgla

32 ATP/glukoza

Kwas mlekowy

Alkohol etylowy

Metan

2 ATP/glukoza

Przykłady

Komórki wątroby

Komórki nerek

Drożdże chlebowe

Erytrocyty lub czerwone krwinki

Bakterie

Archaea

Oddychanie tlenowe

Tlenowe oddychanie komórkowe jest procesem, który przekształca energię chemiczną z pożywienia w ATP w obecności tlenu. Tlen otrzymuje elektrony na końcu łańcucha reakcji chemicznych, generując wodę, dwutlenek węgla i energię.

Pierwsza faza oddychania tlenowego: glikoliza

Pierwszym etapem oddychania tlenowego jest rozkład glukozy lub glikoliza W wyniku glikolizy powstają dwa ATP i dwa elektrony w postaci NADH oraz dwie cząsteczki pirogronianu:

Druga faza oddychania tlenowego: cykl kwasu cytrynowego

Drugim etapem oddychania tlenowego jest cykl kwasu cytrynowego Jest to seria ośmiu reakcji chemicznych, które zachodzą w mitochondriach komórek eukariotycznych.

Pirogronian z glikolizy wchodzi do cyklu, w wyniku czego powstają trzy NADH, trzy dwutlenki węgla, jeden GTP i jeden FADH. :

Trzecia faza oddychania tlenowego: fosforylacja oksydacyjna

Trzecim i ostatnim etapem oddychania tlenowego jest proces fosforylacja oksydacyjna Proces ten zachodzi w łańcuchu transportu elektronów, zespole białek w błonie mitochondrialnej, które przenoszą elektrony NADH z cyklu Krebsa.

Efektem końcowym oddychania tlenowego jest 32 ATP na cząsteczkę glukozy:

Oddychanie beztlenowe

Beztlenowe oddychanie komórkowe to sposób, w jaki komórki prokariotyczne i niektóre eukariotyczne uzyskują energię z glukozy, bez konieczności użycia tlenu. Odbywa się ono w cytoplazmie komórki.

Oddychanie beztlenowe jest wykorzystywane do produkcji energii w komórkach, które nie mają mitochondriów, takich jak bakterie, archaie i czerwone krwinki. Podczas szybkiego skurczu mięśni, komórki mięśniowe mogą uciekać się do oddychania beztlenowego, wytwarzając kwas mlekowy.

Pierwsza faza oddychania beztlenowego: glikoliza

Oddychanie beztlenowe rozpoczyna się od glikolizy, czyli rozpadu glukozy, podobnie jak w oddychaniu tlenowym. W tym etapie powstają dwie cząsteczki energii, czyli ATP.

Drugi etap oddychania beztlenowego: fermentacja

Kolejnym etapem może być fermentacja, której są dwa rodzaje:

  1. Fermentacja mlekowa gdzie pirogronian jest przekształcany w mleczan, jak u bakterii jogurtowych.
  2. Fermentacja etanolowa w tym przypadku pirogronian daje początek etanolowi i dwutlenkowi węgla, czyli procesowi przeprowadzanemu przez drożdże w winie i piwie.

Niektóre zwierzęta mogą przestawić się na oddychanie beztlenowe, np. karpie czy złote rybki. Kiedy zimą powierzchnia jezior zamarza, zmniejsza się ilość tlenu w wodzie. Te ryby, które normalnie mają oddychanie tlenowe, mogą przetrwać dzięki zdolności do utrzymania oddychania beztlenowego.

Może Cię również zainteresować zobacz:

  • Fotosynteza i oddychanie
  • Rodzaje oddychania
  • Anabolizm i katabolizm
Przewiń do góry